طراحی و تولید واکسن dna پلی توپ حاوی ژن hbsag برای ایجاد ایمنی محافظ علیه ویروس هپاتیت سی

سابقه و هدف: با توجه به اثر تضعیف کنندگی سیستم ایمنی و موتاسیون­های شایع در برخی آنتی ژن­های ویروس هپاتیت سی ( hcv )، القاء پاسخ متمرکز سلول­های tcd8+ بر اپی­توپ­های نامتغیر و مهم ویروس در قالب یک واکسن چند اپی توپی می­تواند مانع از مزمن شدن بیماری گردد. مواد و روش­ها: این مطالعه به صورت تجربی صورت گرفت؛ به این ترتیب که دو اپی­توپ غالب وابسته به hla-a2 انسانی (شامل e2614-622 و ns31406-1415 ) و دو اپی توپ وابسته به h-2d موشی ( e2405-414 و core132-142 ) در یک ترادف پیش بینی شده توسط آنالیزهای ایمونوانفورماتیکی طراحی شده و توالی نوکلئوتیدی متناظر پس از ساخت به صورت متصل به آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت بی ( hbsag ) و نیز جدای از آن در وکتور pcdna3.1 کلون شد. دو پلاسمید ساخته شده (به ترتیب pcdna3.1.hpol و pcdna3.1.pol ) از نظر بیان و ترشح پروتئین در رده سلولی cos-7 ارزیابی شدند. به دنبال ایمن سازی موش­های balb/c (6 موش در هر گروه) با رژیم­های مختلف تزریق dna و پپتید، میزان فعالیت لنفوسیت­های tcd8+ همچنین نوع و قدرت محافظت پاسخ ایجاد شده، مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت انجام آنالیز آماری از آزمون­های t و mann whitney u و anova استفاده گردید. نتایج: علی­رغم ایجاد پاسخ اختصاصی اپی توپ­ها در موش­های ایمن شده با پلاسمید pcdna3.1.pol ، گروه دریافت کننده pcdna3.1.hpol افزایش معنی داری را در تعداد و فعالیت لنفوسیت­های tcd8+ نشان داد (05/0>p). تزریق یادآور این گروه با پپتید (مخلوط شده با دو اجوانت سازگار در انسان) تقویت بیشتر سلول­های cd8+ ، القاء پاسخ th1 و مهار رشد مدل توموری را به دنبال داشت (05/0>p).نتیجه­گیری: اتصال hbsag به عنوان یک توالی سازنده ذره و منبع اپی توپ­های کمکی در کنار رژیم تزریقی dna-prime/peptide-boost دو استراتژی امید بخش برای تقویت واکسن­های ctl چند اپی توپی علیه hcv می باشند.